Το Διδασκαλείο Νέας Ελληνικής Γλώσσας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Νεοελληνικών Σπουδών συνδιοργάνωσαν συνέδριο με τίτλο «Η διδασκαλία της Νέας Ελληνικής στα πανεπιστήμια του εξωτερικού σήμερα: προκλήσεις και προοπτικές» (27-29 Ιουνίου 2024). Την Πέμπτη, 27/6, στις 07:00 μ.μ. πραγματοποιήθηκε η τελετή έναρξης των εργασιών του συνεδρίου στην Μεγάλη Αίθουσα Τελετών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (Πανεπιστημίου 30). Λεπτομέρειες για το περιεχόμενο της εναρκτήριας τελετής μπορείτε να δείτε εδώ. Την Παρασκευή και το Σάββατο, 28 και 29/6, οι εργασίες του συνεδρίου συνεχίστηκαν στο Διδασκαλείο Νέας Ελληνικής Γλώσσας στην Πανεπιστημιούπολη, Ζωγράφου.

Το συνέδριο ολοκλήρωσε τις εργασίες του με μεγάλη επιτυχία! Δεν ήταν μόνο η μεγάλη συμμετοχή Νεοελληνιστών από πανεπιστήμια όλων των ηπείρων που οδήγησε στην επιτυχία του. Ήταν και η ποιότητα των εισηγήσεων, ο γνήσιος προβληματισμός και ο ουσιαστικός διάλογος γύρω από ζητήματα που απασχολούν τα τμήματα και προγράμματα Νεοελληνικών Σπουδών στο εξωτερικό. Το συνέδριο είχε ως στόχο να αναδείξει τον ρόλο των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων που διδάσκουν και διαδίδουν τη Νέα Ελληνική στο εξωτερικό,  να προσδιορίσει τις ιδιαιτερότητες που υπάρχουν στα κατά τόπους ιδρύματα σε σχέση με τη νεοελληνική γλώσσα ως γνωστικό αντικείμενο και σε σχέση με τη διδασκαλία της, να διερευνήσει τις προοπτικές προώθησης και διάδοσης της Νέας Ελληνικής στο διεθνές ακαδημαϊκό περιβάλλον και να εντοπίσει προκλήσεις θεσμικού, οικονομικού, εκπαιδευτικού, παιδαγωγικού χαρακτήρα, ώστε να αναζητηθούν από κοινού κατάλληλες απαντήσεις. Κατά την κρίση των συμμετεχόντων, οι στόχοι αυτοί επετεύχθησαν στον βαθμό που αυτό αφορούσε το συνέδριο. Αυτό που μένει είναι να μεταφερθούν στην πολιτική ηγεσία της χώρας σκέψεις και προτάσεις, των οποίων η υλοποίηση δεν εξαρτάται μόνο από την επιστημονική κοινότητα. Χρειάζεται η στήριξη της πολιτείας, προκειμένου να βελτιωθεί η υπάρχουσα κατάσταση.                                                                             

Το συνέδριο εξέτασε ζητήματα σχετικά με τη θέση και τη διδασκαλία της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, αλλά  και στον τρόπο με τον οποίο αυτή ενσωματώνεται στα ακαδημαϊκά προγράμματα σε πανεπιστήμια της Αυστραλίας και διαφόρων άλλων χωρών της Ευρώπης, της Ασίας, της Αφρικής και της Αμερικής. Οι ομιλητές ανέλυσαν τις μοναδικές προκλήσεις και ιδιαιτερότητες που αντιμετωπίζουν στα πανεπιστήμιά τους, όπως η εξειδίκευση της διδασκαλίας της Ελληνικής σε διαφορετικά εκπαιδευτικά πλαίσια και η δημιουργία εκπαιδευτικού υλικού για την αποτελεσματική μάθηση της γλώσσας. Το συνέδριο παρουσίασε, επίσης, στρατηγικές για την αύξηση του ενδιαφέροντος και της συμμετοχής στη διδασκαλία και την εκμάθηση της Νέας Ελληνικής σε διεθνές περιβάλλον. Συζητήθηκαν, ακόμη, ζητήματα μετάφρασης, διδασκαλίας νεοελληνικής λογοτεχνίας σε διάφορα επίπεδα γλωσσομάθειας, διδασκαλίας της προφοράς της ελληνικής, ζητήματα εκμάθησης λεξιλογίου και ζητήματα παραγωγής γραπτού και προφορικού λόγου. Εξετάστηκαν οι σχέσεις με τις παραδοσιακές κλασικές σπουδές και τις σύγχρονες πολιτισμικές σπουδές, ο ρόλος της τεχνολογίας και της τεχνητής νοημοσύνης στη διδασκαλία της νέας ελληνικής, η αξιοποίηση θεμάτων λαϊκού πολιτισμού ή της έβδομης τέχνης στη διδασκαλία της γλώσσας, καθώς και η διδασκαλία της ελληνικής ως γλώσσας πολιτισμικής κληρονομιάς σε πανεπιστημιακό περιβάλλον.          

Τελικά το συνέδριο ήταν, όπως αναμενόταν, μια πλούσια πηγή γνώσεων για όλους τους συμμετέχοντες και ενδιαφερόμενους και ένα πλαίσιο ανταλλαγής χρήσιμων εμπειριών και ιδεών για τη διδασκαλία και την εκμάθηση της νέας ελληνικής γλώσσας σε διάφορα και διαφορετικά πολιτισμικά περιβάλλοντα εκτός Ελλάδος. Κάθε συνεδρία περιλάμβανε  ομιλητές καταξιωμένους στον χώρο τους, που εξέτασαν διαφορετικές πτυχές της διδασκαλίας και της μελέτης της Νέας Ελληνικής γλώσσας, καλύπτοντας, όπως προαναφέρθηκε, ευρύ φάσμα θεμάτων από την ακαδημαϊκή θεωρία έως τις πρακτικές διδασκαλίας και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι.

Στην καταληκτική συνεδρία, στην οποία και ανακοινώθηκε ότι οι εισηγήσεις θα περιληφθούν στα πρακτικά του συνεδρίου (τα οποία θα εκδοθούν όσο γίνεται πιο σύντομα), οι σύνεδροι ζήτησαν το συνέδριο αυτό να αποτελέσει θεσμό και να διεξάγεται σε τακτά διαστήματα (ανά διετία ή τριετία)!